|
اخبار > احمد اسفندياري تاريخ زنده نقاشي است |
|
چاپ ارسال به دوست |
شهروز مهاجر:احمد اسفندياري تاريخ زنده نقاشي است
مجله تنديس به بهانه درگذشت احمد اسفندياري يادداشتي از شهروز مهاجر منتشر كرده است. در اين يادداشت آمده است : «وضعيت خاص تاريخي و اجتماعي ما موجب شده است تا شرايطي نامتعارف براي بسياري از نخستين نقاشان نوگراي ما حادث شود. در واقع هنرمنداني چون احمد اسفندياري و يا محمود جواديپور به نوعي تاريخ زنده نقاشي بودند. اين هنرمندان جرياني را اغاز كردند كه اكنون با يك نگاه تاريخي آن را مدرنيسم در نقاشي ايران ميناميم. اين جريان نوپا ادامه يافت و حدودا پس از هفت دهه زايش انديشه، سبك و پرورش هنرجو، به شكلگيري جريان هنر معاصر در ايران منجر شد. تجربهكردن تاريخي كوتاه اما پر حادثه و پر تغيير، ويژگي فرهنگ معاصر و فرهنگ پس از مدرن است. دقيقا همانطور كه مخترعان موبايل و يا اينترنت هنوز زنده و شاهد نوآوريهاي خيرهكننده در اين حوزهها هستند.»
نويسنده در ادامه افزود: «احمد اسفندياري مانند بسياري ديگر از همدورههايش در ابتدا به طور ناخودانگيخته و بدون معلم نقاشي را دنبال كرد؛ گرچه حضور در خانوادهاي هنردوست در شكوفايي او بيتاثير نبود. احتمالا نخستين معلم جدي او در سال 1320 آقاي خردمند يكي از شاگردان مدرسه كمالالملك بوده است. انتخاب همين مسير او را به دانشكده هنرهاي زيبا سوق ميدهد و دومين سال تاسيس دانشكده در آنجا ثبتنام ميكند.
در آن دوره وجه تمايز نوگرايان ايراني با شاگردان كمالالملك تمايل به امپرسيونيسم بوده است. زماني كه امپرسيونيسم با تاخير به ايران رسيد سبكهاي ديگري در غرب رواج داشت. در واقع نخستين رويكرد مدرن به نقاشي در ايران امپرسيونيسمي بوده كه از يك نگاه جهاني در بستر تاريخ هنري خود قرار نداشته است. امپرسيونيسم اسفندياري با لكههاي رنگي جسور درشت و كمي تيره آغاز ميشود و مطابق با سير تاريخ هنر طي چند سال به سمت پساامپرسيونيم گرايش پيدا ميكند.»
منبع: مجله تنديس،20 فروردين 1392
|
١١:٢٤ - 1392/09/04 / شماره : ٤١٨٦ / تعداد نمایش : ١١٩١ |
خروج
|